صرع Epilepsy

درمان صرع :

درمان شامل یافتن دارویی است که در مقادیر صحیح کمترین عارضه جانبی را داشته و بتعث کنترل حملات شود .

به والدین باید اموزش داده شود که داروهای مصرفی در کنترل و درمان صرع دارای عوارض جانبی مانند واکنش های حساسیتی و یا عوارض دوز زیاد مصرفی مثل سرگیجه و عدم تعادل می باشند . جهت کنترل بعضی اختلالات تشنجی خصوصا اگر به دارو مقاوم باشند از رژیم غذایی خاصی که حاوی کتون است استفاده می شود .

این رژیم غذایی خاص که کتوژنیک نام دارد از نظر مواد قندی و نشاسته ای و پروتئین محتوای کمی داشته ولی دارای چربی زیاد می باشد . به همین خاطر میزان کالری ان زیاد است . این رژیم غذایی می تواند استانه شروع حملات را بالا ببرد . مهمترین پاسخ به این رژیم درمانی کودکان کمتر از ۸ سال می باشند . گرجه در مورد کودکان بزرگتر نیز کاربرد دارد .

مراقبت های خاص در کودکان مصروع :

کودکان مصروع

در جریان حمله نسبی به علت این که کودک هوشیار است باید اطمینان و ارامش به او داده شود . رفتار امدادگر بایستی ارام بوده و تحت کنترل باشد .

در جریان حمله تونیک – کلونیک و بعد از ان تغییراتی جسمی و قابل توجه ممکن است مشاهده شود که موقتی می باشد . این تغییرات لازمه حمله بوده و عامل وحشت زا محسوب نمی شودند .

به علت وقفه تنفس ممکن است رنگ پریدگی یا کبودی دیده شود . خروج کف از دهان ٬ افزایش ضربان قلب٬ افزایش فشار خون و بی اختیاری ادرار و مدفوع امری عادی می باشد .

بعد از حمله ممکن است کودک به علت ضعف هوشیاری دچار خواب الودگی و بهت شود و یا از سر درد شکایت کند .

دقت در یادداشت نمودن نوع حملات و علائمی که در هر مرحله دیده شده است کمک قابل توجهی به پزشک معالج در مورد تشخیص نوع صرع مینماید . لذا لازم است مراحل مختلف بطور صحیح ثبت شود . بایستی تا کسب هوشیاری کامل از خوراندن هر نوع ماده حتی مایعات به کودک خودداری شود . کودک نباید تنها رها شود .

کودکان مبتلا به اختلالات حمله ای مشخص بایستی کارت هویت همراه داشته باشند .

به والدین اموزش داده شود که بهتر است داروهای ضد صرع پس از غذا و هنگام خوابیدن داده شود چون سمیت انها به حد اقل میرسد .

کودکان صرعی ممکن است به علت احساس متفاوتی که در مقایسه با همسالان دارند گوشه گیر و یا تهاجمی باشند لذا این بیماری می تواند تغییراتی در تکامل روانی فرد مبتلا ایجاد کند .

کودک صرعی باید نهایت احتیاط را در زمان انجام ورزش هایی مانند شنا یا قایقرانی انجام دهد و حتما بایستی همراه با یک فرد ماهر باشد .

لازم است هر فردی که مراقبت از این گونه کودکان را بر عهده دارد با کمک های اولیه به هنگام بروز حملات صرعی اشنا باشد .

کادر مدرسه و دوستان باید از بیماری کودک مطلع شوند تا بتوانند در موقع ضروری کمک کنند . برای کودکان ئمصروع محدودیت های زیاد ورزشی نباید قائل شد بلکه بایستی نکات ایمنی رعایت شده و دائما تحت کنترل و نظر باشند .

به اولیاء کودکان باید یاد اوری شود که کودک از خستگی زیاد ٬ تغییرات قند خون و غذای نامناسب و همچنین اضطراب بایستی بپرهیزد . بهتر است کودکانی که زیاد به زمین می افتند جهت حفاظت از کلاه های مخصوص استفاده نمایند . همچنین هنگامی که به زمین می افتند باید به دندان ها ٬ چشم و صورت گودک توجه شود تا از صدمه محافظت شوند . لازم است خانواده با موسسات خدمات دهنده این بیماری اشنا باشند .

لازم به ذکر است که صرع یک بیماری مادام العمر نیست . در حدود ۷۰% از بیمارانی که در جریان مصرف دارو به مدت ۴ سال حمله ای دیده نشده است پزشک می تواند دارو را قطع کند .

پیشگیری از صرع به معنای برطرف کردن دلایل ایجاد کننده این بیماری مثل صدمات زایمانی ٬ صدمه به سر کودک و یا مننزیت می باشد .

والدین باید از تکان دادن شدید کودک خصوصا از ناحیه شانه بپرهیزند چون احتمال ایجاد صدمه مغزی دارد .

با توجه به اینکه انواعی از صرع زمینه ژنتیکی دارد لذا والدین این کودکان بهتر است قبل از تصمیم گرفتن برای بچه دار شدن مجدد از مشاوره ژنتیکی بهره مند شوند .

منبع : کودک کم توان ذهنی   تالیف شیرین افتخاری