بیماری اوتیسم در کودکان – بزرگسالی

مهارت های اجتماعی ، رشد زبان و خزانه ی رفتاری در اختلا ل های فراگیر رشدی به صورت مناسبی گسترش نمی یابند. این اختلال ها در اوایل کودکی آشکار شده و مشکلات ثابت و پایداری را ایجاد می کنند. اوتیسم به عنوان یک اختلال فراگیر رشدی مورد بررسی قرار گرفته است.

بیماری اوتیسم در کودکان :

اوتیسم توسط یک روانپزشک آمریکایی به نام لئوکانر برای اولین بار در سال ۱۹۴۳ بعد از بررسی یازده کودک که از دید او با کودکان دیگر از نظر نشانگان اختلال ، تفاوت داشتند ، توصیف شد.

مشخصات رفتاری و تشخیصی اوتیسم  :

* ناهنجاری در خلق مانند داد و فریاد ، گاز گرفتن ، ظهور ناگهانی خشم و آشفتگی ، بریدن ، به علت تغییر در امور اجتماعی ، وجود دوره های خنده ، فقدان مورد خواسته شده یا دخالت های دیگران ، فقدان ترس از خطرهای واقعی.

* اشتغال با اشیا یا ویژگی های خاص آن ها بدون توجه به عملکرد واقعی و مورد قبول آن ها مثل عصبانی شدن هنگام کم شدن یکی از این اشیا ، جمع آوری اشیای مختلف ، میل زیاد نسبت به یک شی ء ، میل به بررسی اشیا به شکل خاص مثل دور و نزدیک کردن به خود ، گاز گرفتن ، چرخاندن ، خراشیدن ، بازی های عجیب و غریب با اشیا.

* نقص آشکار و مداوم در برقراری روابط هیجانی با دیگران مانند تمایل به روی گردانی از مردم بخصوص در مواقع صحبت ، دوری گزین و انزواطلب ، ندادن پاسخ به رفتارهایی مثل بغل شدن ، داشتن مشکل در برقراری بازی با دیگران.

* آشفتگی های گفتاری همانند قطعه قطعه بودن یا خلاصه سازی لغات ، نبود گفتار ، تکرار طوطی وار واژه ها ، عبارت ها ، شعر یا آواز بدون توجه به معنای آن ، استفاده از واژه ی تو به جای من ، فضل فروشی گفتاری ، تکرار صدایی خاص با حالت عادی یا عجیب و غریب.

* بررسی خود ، بررسی اندام ها ، دست ها ، پاها به گونه ای که انگار این اندام ها جدید و عجیب هستند.

* مقاومت مداوم در برابر تغییر محیط و کوشش برای حفظ نظم و همانندی ، همچون مقاومت اولیه در برابر یادگیری موارد جدید ، اشکال در تغییر برنامه های روزمره ، آشفتگی شدید در مقابل ایجاد هرگونه تغییر در موارد فوق.

* آشفتگی های حرکتی و فعالیتی به صورت فعالیت بیش از حد و خستگی ناپذیر ، گریه و بی قراری ، بیدار ماندن تا دیروقت ، حرکت های خاص مانند جلو و عقب کردن بدن ، بی حرکتی ، پریدن ، کوبیدن سر ، چرخاندن ، آویختن و پیچ و تاب دادن به بازوها ، انگشتان و پاها ، ایجاد شکلک های صورت ، چرخیدن دور خود ، لذت بیش از حد از حرکت هایی نظیر تاب خوردن ، چرخیدن و ماشین سواری ، راه رفتن غیر معمولی.

* انجام رفتارهایی که بیننده را در مورد وجود ناهنجاری در حس های خاص بدون وجود دلایل جسمانی روشن به شک و تردید می اندازد مانند سعی در دور ساختن و حفظ گوش ها و چشم ها در مقابل صداها ، نور و اشیا ، نشان ندادن واکنش به صداها و گفتار ، تمایل به خوردن مواد غیر خوراکی ، علاقه مندی به اشیای متحرک ، بی تفاوتی آشکار نسبت به درد ، سرما و گرما.

* زمینه ی عقب ماندگی های شدید که در آن عملکرد هوشی و مهارتی به گونه ی عادی ، نزدیک به عادی یا استثنایی ظاهر می گردد. کودک اوتیستیک معمولا به سرپرستی و توجه نیاز دارد چرا که توانایی مراقبت از خود و دوری از خطر را ندارد.

به موارد فوق می توان ناتوانی در کسب وابستگی را نیز اضافه کرد که ثمره ی خصوصیات گفته شده است. همه ی کودکان اوتیستیک از رسیدن به وابستگی معمول نسبت به پدر و مادر و سایر افراد ناتوان هستند. بسیاری از آن ها در شیرخوارگی از لبخند اجتماعی و حالت انتظار برای در آغوش گرفته شدن به وسیله ی یک شخص بالغ را ندارند. نبود پیوستگی در رشد رفتار اجتماعی ، تماس چشمی غیرعادی و ناتوانی زودرس در ایجاد رابطه یا نیاز به ادامه ی آن از جمله ی این رفتارها هستند.

همه گیرشناسی اوتیسم :

به طورکلی ، احتمال اینکه ۲۰ مورد از هر ۱۰۰۰۰ کودکی که به دنیا می آیند مبتلا به اوتیسم باشند ، وجود دارد. این تعداد بسته به میزان آگاهی والدین در سنین قبل از ۳۶ ماهگی شناسایی می شوند. مانند بسیاری از اختلال های دوران کودکی اوتیسم نیز در پسر ها بیشتر از دخترها مشاهده می شود ( ۳ تا ۴ به ۱ ). در صورتیکه دخترها مبتلا به اختلال اوتیسم شوند نشانه های اوتیسم در آن ها شدیدتر و احتمال وجود سابقه ی اختلال شناختی بیشتر خواهد بود.

سبب شناسی اوتیسم :

علت اوتیسم به روشنی معلوم نیست. در اوایل که اختلال اوتیسم معرفی شده بود تا مدت ها عوامل روانشناختی را در اختلال اوتیسم موثر می دانستند ، ولی در حال حاضر بر اساس شواهد موجود سوگیری اصلی سبب شناختی برعوامل زیست شناختی متمرکز شده است.

منبع : کتاب روانشناسی مرضی کودک