آتروفی ادراری ٬ تناسلی بعد از یائسگی

آتروفی ادراری-تناسلی منجر به خشکی واژن و خارش ٬ دیسپارونی (درد هنگام نزدیکی ) ٬ سوزش ادرار و احساس فوریت در دفع ادرار می شود . این مشکلات که به طور شایع در زنان یائسه دیده می شوند به خوبی به درمان پاسخ می دهند .

درمان با استروژن سیستمیک در رفع خشکی واژن ٬ دیسپارونی و علایم ادراری مؤثر است . در زنانی که استفاده از درمان استروژن را انتخاب نمی کنند و یا این درمان در آنان ممنوع است ٬ گزینه دیگر استفاده از شکل موضعی استرژن است . چون جذب سیستمیک شکل موضعی استروژن اندک است ٬ تحریک آندومتر بسیار اندک خواهد بود بنابراین درمان با استروژن واژینال ممکن است حتی در زنان علامت دار مبتلا به سرطان پستان مناسب باشد . دوز کم کرم استروژن (پره مارین) (۵/. گرم ) در صورتی که فقط ۱-۳ بار در هفته تجویز شوند مؤثر هستند .

قرص واژینال استرادیول (Vagifem 25 میکروگرم) نیز که دوبار در هفته به کار برده می شود و در مقایسه با کرم واژینال استروژن کثیف کاری کمتر و استفاده آسانتری دارد ٬ در دسترس است . نوعی حلقه واژینال حاوی استروژن ( estring 7.5 میکروگرم در روز ) نیز که هر سه ماه یکبار در واژن قرار داده می شود و به تدریج دوز اندکی از استرادیول را آزاد می کند ٬  در دسترس زنان یائسه قرار گرفته است .

مطالعات انجام شده بر روی قرص و حلقه واژینال بی خطری آندومتری این درمانها را در موارد مصرف یکساله تایید کرده اند اما مطالعاتی در مورد آثار طولانی مدت درمان با دوز کم استروژن واژینال بر روی آندومتر انجام نشده اند .

باید به زنانی که از استروژن واژینال استفاده می کنند گفته شود که هر گونه خونریزی واژینال را گزارش دهند . این خونریزی باید به طور کامل مورد بررسی قرار گیرد .

به صورت تیپیک درمان با پروژستین سیستمیک در زنان مصرف کننده دوز کم استروژن واژینال صورت نمی گیرد با اینکه شواهدی در حمایت از این نظریه وجود ندارد استفاده از پروژستین به مدت ۱۲-۱۴ روز در هر ۶-۱۲ ماه ٬ در زنانی که به مدت طولانی از استروژن های واژینال استفاده می کنند (به ویژه زنان دارای وزن بیش از حد یا زنانی که از جهات دیگر در معرض افزایش خطر هیپرپلازی آندومتر قرار دارند ) غیر منطقی نیست .

نرم کننده ها (مانند Replens ٬ ژل KY ) جزو جایگزین های غیر هورمونی برای کاهش ناراحتی ناشی از نزدیکی جنسی در زنان مبتلا به آتروفی ادراری – تناسلی هستند .

درمان با استروژن واژینال ظاهرا علائم ادراری ( مانند تکرر ادرار و احساس فوریت در دفع ادرار ) را کاهش می دهد و مشخص شده است که این درمان احتمال عفونت های راجعه دستگاه ادراری را زنان یائسه کاهش می دهد .

تاثیر درمان استروژنی بر بی اختیاری ادرار مشخص نشده است .