سرطان پستان

سرطان پستان شایعترین سرطان در زنان ٬ دومین علت مرگ ناشی از سرطان و یکی از نگرانیهای اصلی بهداشتی در زنان یائسه است .

عوامل خطر سرطان پستان عبارتند از : سن ٬ منارک زود هنگام ( شروع اولین قاعدگی ) ٬ یائسگی دیرهنگام ٬ سابقه خانوادگی و سابقه بیماری پستان .

اوفورکتومی و حاملگی ترم قبل از ۳۰ سالگی با کاهش خطر سرطان پستان همراه هستند .

بسیاری از عوامل خطر با این فرضیه هم خوانی دارند که تماس طولانی مدت با استروژن خطر سرطان پستان را افزایش می دهد .

کاربرد طولانی مدت درمان هورمونی با افزایش خطر سلامت پستان در ارتباط است . در مطالعات مشاهده ای دیده شده است که خطر نسبی در موارد استفاده طولانی مدت از درمان هورمونی ( که عموما به صورت کاربرد بیش از ۵ سال تعریف می شود ) تقریبا۱/۳  است . نتایج حاصل از چند مطالعه نشان داده اند که احتمال سرطان پستان در ارتباط با مصرف استروژن به تنهایی کمتر و در موارد مصرف استروژن به اضافه پروژسترون بیشتر است . در کارآزمایی تصادفی شاهددار WHI کاهش معنی دار خطر سرطان تهاجمی پستان (۲۶%) بعد از حدود ۵ سال استفاده از درمان هورمونی نشان داده شد . در زنانی که دارای سابقه هیسترکتومی بودند خطر سرطان پستان بعد از حدود ۷ سال استفاده از استروژن صرف افزایش نیافته بود .

تاموکسیفن( Nolvadex )  که نوعی SERM و آنتاگونیست استروژن در پستان است برای درمان مواردی از سرطان پستان که دارای گیرنده استروژن هستند بکار میرود . همچنین مصرف تاموکسیفن برای پیشگیری از سرطان پستان در زنان پر خطر به تاید رسیده است و منجربه کاهش تقریبا ۵۰درصدی خطر این بیماری می شود . رالوکسیفن نیز ممکن است خطر سرطان پستان را کاهش دهد . در زنان یائسه دریافت کننده رالوکسیفن کاهش ۷۶ درصدی خطر سرطان مهاجم پستان گزارش شد .

خطر ترومبو آمبولی وریدی در اثر مصرف تاموکسیفن و رالوکسیفن تقریبا سه برابر افزایش می یابد . این افزایش مشابه افزایش خطری است که در مصرف کنندگان درمان هورمونی رخ می دهد . گرگرفتگی ها در اثر مصرف رالوکسیفن و تاموکسیفن افزایش می یابند و رالوکسیفن با بروز کرامپ های ساق پا ارتباط دارد . تاموکسیفن در آندومتر به عنوان آگونیست استروژن عمل کرده و خطر پولیپ ها ٬ هیپرپلازی و سرطان آندومتر را افزایش می دهد در حالی که هیچ گونه تحریک آندومتر در اثر مصرف رالوکسیفن دیده نشده است .

انجام سالانه غربالگری با ماموگرافی در زنان مسنتر از ۵۰ سال میزان مرگ و میر ناشی از سرطان پستان را کاهش می دهد . بررسی ماهانه پستان توسط خود فرد نیز توصیه می شود . در زنانی که در معرض افزایش خطر سرطان پستان قرار دارند عدم استفاده از درمان هورمونی و یا استفاده از آن صرفا به صورت کوتاه مدت توصیه می شود . زنان در معرض خطر می توانند مصرف تاموکسیفن را نیز انتخاب کنند .