گروه خون

تشخیص گروه خونی به دو روش مستقیم و غیر مستقیم تقسیم ی شود و استفاده توام این دو روش بطور جشمگیری از بروز خطاهای تشخیصی می کاهد .

روش مستقیم تشخیص گروه خون :

در این روش شاخصهای روی گلبول قرمز باید مشخص شود و چون دو گونه شاخص A وB روی سلول ها وجود دارد روی نمونه مجهول مورد آزمایش به تفکیک anti A و anti B ریخته می شود پس از مخلوط کردن آنتی بادی با نمونه مجهول واکنش بررسی می شود که اگر نمونه مجهول حاوی آنتی ژن A باشد با anti A واکنش کرده ٬ گروه خونی A گزارش می شود و اگر با anti B واکنش داد یعنی سطح سلول حاوی آنتی ژن B بوده و گروه خون  Bو اگر با هردو آنها واکنش داد نتیجه می شود گروه خونی  AB می باشد اما اگر با هیچ یک از آندو واکنش نداد فاقد آنتی ژن های A و B بوده ٬ گروه خونی O گزارش می شود.

روش غیر مستقیم تشخیص گروه خونی :

در این روش سرم از نظر وجود آنتی بادی مورد بررسی قرار می گیرد و بنابراین باید سرم با گلبول معلوم که آنتی ژن معلومی دارد مجاورت داده شود . در این روش در دو لوله ابتدا دو قطره سرم مجهول ریخته می شود سپس در یکی از آنها گلبول A %3 و در لوله دیگر B %3 می ریزیم. پس از چند دقیقه لوله ها را از نظر آگلوتیناسیون بررسی می کنیم اگر در هر دو لوله واکنش مشاهده شد نشان دهنده وجود آنتی A و آنتی B در سرم می باشد که سرم متعلق به گروه خونی O است اگر تنها با گلبول A ٬ پاسخی دیده شود در سرم آنتی A وجود داشته و متعلق به گروه خون B و بلعکس اگر در سرم آنتی B وجود داشته باشد با گلبول B واکنش داده و متعلق به گروه خون A است اما اگر در هیچ یک از لوله ها واکنشی مشاهده نشد ٬ هیچگونه آنتی بادی در آنها وجود نداشته سرم متعلق به گروه خون AB می باشد .

سیستم Rh خون :

شاخصهای سیستم Rh را در سال ۱۹۴۰ Lansteiner و Wiener کشف کردند به این ترتیب که با تزریق گلبولهای قرمز میمونی به نام Rhesus به خرگوش متوجه حضور آنتی بادی بر علیه گلبول های قرمز میمون سدند که این آنتی بادی ها قادر بودند گلبول های قرمز بسیاری از انسان ها را آگلوتینه نمایند . افرادی که گلبول های قرمزشان با این آنتی سرم واکنش نشان می داد Rh+ ( در حدود ۸۵% انسانها Rh+ هستند ) و کسانی که گلبولهایشان واکنش نداد Rh- نامیدند .

اگرچه سیستم Rh حدودا ۴۰ سال بعد از سیستم ABO کشف گردید اما تا کنون حدود ۵۰ نوع آنتی ژن Rh شناخته شده ( و طبق روش فیشر و ریس نامگذاری می شوند ) که از نظر کلینیکی ۵ نوع آنها ارزش بیشتری دارند .

منبع :

فشرده ایمونولوژی ( پریوش ابراهیمی – نپتون نیک انجام )