دستگاه شوک اتوماتیک AED

دستگاه شوک اتوماتیک   ( Automated External Defibrillator )

دستگاه شوک اتوماتیک ( Automated External Defibrillator )

دفیبریلاتور خارجی خودکار ٬ یک دستگاه الکتریکی قابل حمل با قابلیت تشخیص خطرات احتمالی آریتمی قلبی ( اکثرا در انقباضات نا منظم بطنی ) و تاکی کاردی بطنی ( تپش های شدید بیش از ۱۲۰) که می تواند منجربه ایست قلبی بیمار شود  ٬ می باشد و می تواند در صورت لزوم با اعمال شوک الکتریکی مناسب موجب از سر گیری ریتم طبیعی قلب شود .

از آنجا که ایست قلبی در عرض چند دقیقه می تواند با عث مرگ بیمار شود و اکثرا سکته قلبی ناشی از فیبریلاسیون بطنی می باشد ( فیبریلاسیون بطنی یک ریتم نا منظم قلبی می باشد که منشا آن حفره های پمپ کننده در پایین قلب یا همان بطن ها می باشد ) از اینرو لازم است قلب فورا دفیبریله شود چرا که با گذشت زمان شانس زنده ماندن بیمار به شدت کاهش می یابد و نیز به دلیل سبک  ٬ قابل حمل بودن و استفاده آسان از آن می تواند توسط افراد غیر پزشک ( پرسنل آتش نشانی  ٬ میهماندار هواپیما ٬ پلیس و سایر افراد ناجی که بطور مناسب جهت کار و استفاده از دستگاه AED آموزش دیده اند ) مورد استفاده قرار گرفته ٬ بیمار را از مرگ حتمی نجات دهد .

نحوه کار دستگاه :

با روشن نمودن AED ٬ دستگاه اپراتور ( امدادگر ) را جهت قرار دادن پدها ( این پد ها دارای سنسور دریافت ضربان قلب و الکترود های اعمال شوک الکتریکی هستند ) درمحل مناسب بر روی بدن بیمار  طی یک دمو گرافیکی  ٬ راهمنمایی می نماید .

با قرار دادن الکترودها در محل مناسب – و بصورت مستقیم –  بر روی بدن بیمار ٬  دستگاه بعد از ارسال جریان های الکتریکی سنسورها به واحد آنالیز سیستم و بررسی شرایط بیمار – بر اساس مدل دستگاه – نتیجه را بصورت پخش یک پیام صوتی و یا نمایش بر روی نمایشگر موجود در پنل خود اعلام  می نماید.

در صورتی که دستگاه تشخیص دهد شوک الکتریکی مورد نیاز است خازنهای داخلی توسط باتری دستگاه شروع به شارژ می نمایند . نمونه های اولیه دستگاه شوک خودکار AED دارای یک سیستم تکفاز با حد اکثر انرژی ۳۶۰ – ۴۰۰J بودند که با اعمال شوک الکتریکی در محل تماس الکترودها با بدن بیمار سوختگی ایجاد می شد اما در نمونه های جدید ساخته شده ٬  بخصوص دستگاههای تولید شده بعد از سال ۲۰۰۳ از شوک الکتریکی با انرژی ۱۲۰ – ۲۰۰j به صورت متناوب ( تغییر جهت جریان  بین دو الکترود )استفاده می شود که این کاهش انرژی و شکل موج در آزمایشهای بالینی نتیجه موثرتری را داشته و میزان عوارض و مدت زمان ریکاوری را کاهش داده است .

با رسیدن به شارژ کامل ٬ دستگاه هشداری جهت اطمینان از تماس نداشتن افراد با بیمار ( جهت جلوگیری از اعمال شوک به دیگران ) پخش می کند در نهایت کاربر ( امدادگر یا فرد آشنا به دستگاه ) می تواند با فشردن کلید shock ٬  شوک الکتریکی را اعمال نماید.( در مدل های نیمه خودکار AED با تشخیص no shock توسط دستگاه و فشردن کلید shock ٬ شوک الکتریکی اعمال نخواهد شد . )

معمولا دستگاه شوک خودکار بعد از اعمال شوک ٬  علائم بیمار را بررسی نموده وهشداری جهت نیاز به شوک مجدد و یا اعمال CPR ( احیای قلبی – ریوی ) می دهد .

برخی از انواع AED ها که برای کودکان نیز مورد استفاده قرار میگیرند قابلیت  تعویض پد داشته لذا در این موارد باید پد مناسب انتخاب شود .

ویژگی های دستگاه AED :

۱ – وجود حافظه داخلی جهت ثبت و ذخیره  ECG  بیمار به همراه تاریخ ٬  زمان ٬  تعداد دفعات اعمال شوک الکتریکی و …

۲ – امکان ذخیره و ثبت صدا جهت نظارت بر اقدامات انجام شده توسط پرسنل

۳ – قابلیت انتقال تمامی اطلاعات ذخیره شده در حافظه دستگاه به کامپیوتر و یا چاپ آنها بر روی کاغذ جهت ارائه به سازمانهای مربوطه

۴ – نمایش تراکم کار امدادگر و …

نکات مهم در نگهداری و استفاده از دستگاه شوک الکتریکی خودکار AED :

استفاده عمومی از دستگاه شوک خارجی AED

۱ – قبل از استفاده از دستگاه و بطور دوره ای باید به پد ها و زمان انقضای آنها توجه شده از سلامت پوشش آنها اطمینان حاصل نمود.علاوه بر این معمولا دستگاه AED دارای یک سیستم چک داخلی بوده که می تواند بطور دوره ای مورد استفاده قرار گیرد .

۲ – اطمینان از سلامت باتری ها و تعویض بموقع آنها

۳ – در زمانی که پدها به بدن بیمار متصل هستند لازم است افراد از دست زدن به بیمار اجتناب شود زیرا در برخی از انواع این دستگاها احتمال این وجود دارد که در این وضعیت بررسی اطلاعات و تشخیص شرایط بیمار دچار مشکل شود علاوه بر آن با اعمال شوک الکتریکی دچار برق گرفتگی و آسیب شوند

منابع :

دانشنامه اینترنتی ویکیپدیای انگلیسی

سایت :  thc.tums.ac.ir